Woda srebrna
Woda srebrna – to nic innego, jak woda z jonami srebra. Jony srebra dostają się do wody podczas rozpuszczania się anody wykonanej ze srebra wysokiej próby (999,9) w trakcie procesu elektrolizy. Woda ta posiada silne właściwości bakteriobójcze. Zgodnie z doniesieniami profesora V. Uglowa srebro oddziałuje 1750 razy mocniej niż takie samo stężenie fenolu i 5,5 razy mocniej niż dwuchlorek rtęci. Z kolei profesor L. Kulski twierdzi, że woda srebrna jest bardziej skuteczna niż chlor, chlorowodorek sodu i inne silne środki utleniające o tym samym stężeniu. Oddziaływanie wody srebrnej zależy od stężenia jonów srebra, które oznaczane jest w miligramach na litr (mg/l). Im większe stężenie, tym bardziej efektywne są właściwości bakteriobójcze wody srebrnej, mające wpływ praktycznie na wszystkie rodzaje mikroorganizmów. Zbadano efekt antybakteryjny na takie niebezpieczne patogeny, jak: Staphilococcus aureus, Shigella boydii, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus faecallis, Streptococcus gordonii, Streptococcus mutans, Salmonella typhmuriumi, Salmonella arizona, Pseudomonas aeruginosa, Legionella pneumophila, Escherichia coli 0157–117, Candida albicans itp. Weźmy przykładowo oddziaływanie srebra na pałeczki okrężnicy (Escherichia coli). Gdy stężenie srebra wynosi 1 mg/l, pałeczki okrężnicy giną w ciągu trzech minut, gdy 0,5 mg/l – w ciągu 20 minut, gdy 0,2 mg/l – w ciągu 50 minut, a gdy 0,05 mg/l – w ciągu 2 godzin. Interesujące jest to, że moment rozpoczęcia działania srebra również zależy od jego stężenia – gdy wynosi ono 1 mg/l, efekt jest natychmiastowy, podczas gdy przy stężeniu 0,05 mg/l – oddziaływanie zaczyna się po upływie 5 minut [20].
Właściwości wody srebrnej
O tym, że małe dawki srebra nie są toksyczne, było wiadomo już w czasach starożytnych. Badania teoretyczne i praktyczne w trzeciej dekadzie ubiegłego stulecia potwierdziły ten fakt. Od tego czasu rozpoczęto szeroko stosować srebro w różnych dziedzinach. Obecnie wiadomo, że srebro – to pierwiastek śladowy, potrzebny do normalnego funkcjonowania gruczołów wydzielania wewnętrznego, mózgu, wątroby i tkanki kostnej. Stymuluje ono układ immunologiczny, a przy stężeniu we krwi 0,05–0,1 mg/l posiada efekt odmładzający i pozytywnie wpływa na procesy fizjologiczne organizmu. Wyjątkową właściwością srebra jest to, że, w przeciwieństwie do większości antybiotyków ma wpływ nie tylko na bakterie, ale również na wirusy. Srebro, jako naturalny antybiotyk, zabija ponad 650 rodzajów chorobotwórczych mikroorganizmów, podczas gdy zwykłe antybiotyki tylko 5–10. Poważnym problemem jest również fakt, że mikroorganizmy chorobotwórcze, takie jak np. gronkowiec złocisty, pałeczki dyzenterii, pałeczki Shigella, dwoinki rzeżączki, dwoinki zapalenia płuc, paciorkowce, prątki gruźlicy itp., stają się odporne na coraz to nowsze antybiotyki. Tymczasem nie stwierdzono żadnych przypadków dostosowania się bakterii do właściwości antybakteryjnych srebra. Równie ważne jest to, że srebro nie tylko niszczy bakterie i wirusy, ale również eliminuje toksyny. Dodatkowo, srebro działa bakteriobójczo na chorobotwórcze bakterie jelitowe, nie ma żadnego wpływu na florę przydatną dla jelit i innych narządów (tzw. endobiontów).
