Cukrzyca typu 1 polega na powstawaniu zniszczeń w zdrowych komórkach trzustki.
Układ odpornościowy traktuje komórki trzustki jako obcy organizm.
Cukrzycy typu 1 w żaden sposób nie da się zapobiec, na chorobę tę zapadają zazwyczaj małe dzieci i młodzież.
Choroba postępuje szybko, a objawy występują masowo.
Objawy:
- ciągłe pragnienie,
- nieustanne zmęczenie,
- spadek energii,
- szybki spadek wagi.
Ta cukrzyca leczona jest za pomocą ciągłego monitorowania cukru we krwi.
Przyczyny cukrzycy typu 1
Na pewno jedną z wielu przyczyn są uwarunkowania genetyczne oraz upośledzenie układu odpornościowego, który niszczy zdrowe komórki trzustki odpowiedzialne za produkcje insuliny.
Na dzień dzisiejszy nie znaleziono jeszcze skutecznego leku na cukrzycę typu 1.
Leczenie każdej cukrzycy, zarówno typu 1, jak i innych typów, sprowadza się do ciągłego kontrolowania poziomu cukru oraz zbijania jego nadmiaru poprzez odpowiednie dawki insuliny. W zależności od zaawansowania choroby insulinę podaje się w formie zastrzyków lub tabletek.
Istotną rolę odgrywa również regularna aktywność fizyczna.
Może być ona w dowolnej formie, np. jazda na rowerze czy spacery.
Ważna jest również dobrze dobrana dieta, która w większości przypadków wyklucza cukier.
Tak regularne kontrolowanie cukru we krwi, jak i aktywność fizyczna wraz z dobrze dobraną dietą pozwolą na długie i zdrowe życie.
Przy niewłaściwym leczeniu cukrzycy mogą występować powikłania
Najbardziej narażone organy to nerki, serce, nerwy, oczy.
Choroba może prowadzić do:
- niewydolności nerek,
- uszkodzenia naczyń krwionośnych,
- uszkodzenia wzroku,
- uszkodzenia nerwów.
Jak zapobiegać?
Najlepszy sposób to kontrolowanie poziomu cukru we krwi.
Poziom cukru możemy sprawdzić za pomocą glukometru lub możemy oddać próbkę krwi do zbadania w laboratorium medycznym.
Odpowiednie odżywianie, a przede wszystkim regularne spożywanie posiłków, pomaga zachować prawidłowy poziom cukru w organizmie, przez co nie prowokujemy spadku cukru.
Cukrzyca typu 1 dotyka w większości dzieci w okresie dojrzewania. Pisze o tym np. Ragnar Hansa w swojej książce o cukrzycy.
Powinniśmy również poświęcić szczególną uwagę swoim dzieciom w tym wieku, poprzez obserwowanie ich zachowania, a w przypadku wystąpienia objawów, powinniśmy podjąć natychmiastową akcję i zacząć kontrolować poziom cukru we krwi dziecka.
